بررسی وضعیت بهداشت دهان و لثه در کودکان دیالیزی بیمارستان دکتر شیخ مشهد

مقدمه هدف از این مطالعه بررسی اختلالات ناشی از نارسایی مزمن کلیه بر پریودنشیوم و تعیین وضعیت لثه و بهداشت دهان در بیماران دیالیزی و مقایسه آن با کودکان  سالم بود. مواد و روشها در این مطالعه مورد شاهدی 19 بیمار دیالیزی 16-5 ساله از بیمارستان دکتر شیخ و نیز 19 نفر به عنوان گروه شاهد از مراجعه کنندگان دانشکده دندانپزشکی بررسی شدند. گروه شاهد از نظر سن ، جنس و وضعیت مسواک زدن با گروه بیمار مشابهت داشتند. از 19 نفر در هر دو گروه 10 نفر دختر و 9 نفر پسر بودند. 7 نفر در گروه سنی 10-5 سال و 12 نفر در گروه سنی 16-11 سال قرار داشتند. شاخص های ایندکس لثه ای،‌ایندکس دبری، ایندکس کلکلوس و ایندکس ساده شده بهداشت دهان در گروه بیمار و شاهد مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز آماری توسط تست های Mann-whitneyو Kruskal walis انجام گردید. یافته‌ها بررسی شاخص های مورد نظر نشان داد که شاخص های ایندکس لثه ای و ایندکس دبری در گروه بیمار بطور معنی داری نسبت به گروه شاهد بالاتر بود. هیچ تفاوت معنی داری در بررسی ایندکس کلکلوس و ایندکس ساده شده بهداشت دهان بین دو گروه مشاهده نشد. بررسی شاخص های مورد نظر به تفکیک سن در گروه بیمارنشان داد که ایندکس کلکلوس در گروه سنی 16-11 سال بطور معنی داری نسبت به گروه دیگر بالاتر بود. نتیجه‌گیری در گروه بیماران دیالیزی میزان تشکیل پلاک و در نتیجه آن میزان ژنژیویت افزایش می یابد.